സ്നേഹത്തിന്‍ ഉറവിടമെവിടേ
മൈത്രേയ ഭാവങ്ങളെവിടേ
ജീവിതമാമാഴി നീന്തിടും മനുജന്
കൂട്ടാവാന്‍ സൗഹൃദമെവിടേ
പിരിയാത്ത ബന്ധങ്ങള്‍ മുറിച്ചീടുന്നെങ്ങും
അടയാത്ത വാതിലോ കൊട്ടിയടച്ചീടുന്നെങ്ങും
ചങ്ങാത്തം പൊള്ള സിദ്ധാന്തം മാത്രമോ
അനുരാഗം വെറും ഉപഹാസ്യ പാത്രമോ
മോഹനമായയില്‍ ഹനിക്കുവാന്‍ മനുഷ്യന്
ഹവ്യമോ പ്രേമസൗഹാര്‍ദ്ദങ്ങള്‍
ആ ഹോമാഗ്നിയിലര്‍പ്പിക്കാം ഞാനെന്‍ പ്രേമാശ്രു
ഉയരട്ടേ സ്നേഹത്തിന്‍ തരളജ്വാലകള്‍
ക്ഷീരസാഗരം കടഞ്ഞ ദൈവങ്ങളേ
കാട്ടിടൂ സ്നേഹസാഗരത്തെ
അതു കടഞ്ഞെടുത്തീടാം സ്നേഹത്തിന്‍ പവിഴങ്ങള്‍
ചൊരിഞ്ഞീടാം ഞാനവ ഭൂമുഖത്തില്‍
മായാവിമുക്തരാം ദേവകളേ നിങ്ങള്‍
തുറക്കൂ സ്വര്‍ഗ്ഗ കവാടങ്ങളെ
പ്രവഹിക്കട്ടെയനുരാഗ ഗംഗയൊന്നിനിവീണ്ടും
പുനര്‍ജ്ജനിക്കട്ടെയനുഷക്തി ഭുവനത്തില്‍
ഉയരട്ടെയീയരിയ വികാരങ്ങളീ ഭൂവില്‍
ആളിപ്പടരട്ടെ കോടിയഗ്നി നാളങ്ങളായ്
വിടരട്ടെയായിനിയ തദ്ഭാവങ്ങളീ പാരില്‍
തളിര്‍ക്കട്ടെ സഹസ്രകോടി മുകുളങ്ങളായ്
