യാദവകുലത്തിലെ വസുദേവസുതനായി
മാതുല നിഗ്രഹത്തിനവതരിച്ചുയാതനയാലെന്നും തപിച്ച യാദവന്മാര്‍ക്ക്
തുണയാവാന്‍ ശ്രീകൃഷ്ണനവതരിച്ചു
ഉഗ്രസേനസ്വജന്‍ കംസന്‍ ഉഗ്രജംഗുലകാരകന്‍
അഹന്തയനതികളാല്‍ നന്‍മ മറന്നു
കാലവശം സുനിശ്ചിതം ഭാഗിനേയന്‍ തന്നുടെ കയ്യാല്‍
അശരീരി കേട്ടവന് മരണഭയം
ഹനനനാരാണെന്നത് അറിവില്ലാതമതിയാലെ
മടികൂടാതുടന്‍ ചെയ്തു ദൃഢശപഥം
എട്ടും പൊട്ടും തിരിയാത്ത പിഞ്ചോമന മരുമക്കളെ
സഹജ പിറയേകുമ്പോള്‍ മഥിച്ചീടുവാന്‍
കംസഭരടന്‍മാരുടെ കണ്‍കര്‍ണ്ണങ്ങള്‍ അറിഞ്ഞീടാതെ
ജന്‍മം കൊണ്ടു ബലരാമന്‍ പിന്നെ കണ്ണനും
വസുദേവദേവകിമാര്‍ കെട്ടറയില്‍ ജന്‍മം നല്‍കി
അഷ്ടമ സന്താനമായവന്‍ പിറന്നു
കംസാതിഘാനിലത്താലെ വസുദേവനമന്ദം തന്‍റെ
ഉണ്ണികളെയേടം നീക്കി രക്ഷിതരാക്കി
അഗ്രാത്മജന്‍ ബലദേവന്‍ രോഹിണിക്കു തതനായവന്‍
യാശോദയ്ക്കും നന്ദനും നന്ദനന്‍ കണ്ണന്‍
വൃന്ദാവന ഗോപാലകന്‍ നന്ദനതിമോദത്തോടും
യശോദ നീര്‍മിഴിയോടും കണ്ണനെ പുല്‍കി
ഗോപാലകര്‍ നുതി പാടി ഗോപികമാരുടെ തോഴനായ്‌
അമ്പാടിതന്‍ കണ്ണനായി ഭവാന്‍ ഭവിച്ചു
യാദവകുലത്തിലെ വസുദേവസുതനായി
മാതുല നിഗ്രഹത്തിനവതരിച്ചു
യാതനയാലെന്നും തപിച്ച യാദവന്മാര്‍ക്ക്
തുണയാവാന്‍ കൃഷ്ണനന്നവതരിച്ചു
കയ്യില്‍ പൊന്‍വള ശോഭിച്ചും കാലില്‍ പൊന്‍തള രാജിച്ചും
മൗലിയില്‍ നീല പീലിയുമായ് കളിയാടി
കാര്‍ക്കൂന്തല്‍ ചുരുളുകളും നെറ്റിയില്‍ ഗോപീ ചന്ദനവും
മഞ്ഞപ്പട്ടിന്‍ ചേലയുമായ് കോടക്കാര്‍വര്‍ണ്ണന്‍
അഞ്ജനത്തിനഴകെഴും കരിനീലക്കണ്‍പ്പീലികളും
വശ്യലാസ്യഭാവമൂറും നയനങ്ങളും
അമ്പിളിവളയം പോലെ സുകുമാരപുരുവങ്ങളും
അഭിലഷണീയമല്ലോ അംഗലാവണ്യം
മംഗല്യത്തിന്നുത്തംസം വാരിളമാപാലികള്‍ തന്നില്‍
എഴഴകിന്‍ കന്ദളമോടെ നില്‍പ്പൂ കണ്ണന്‍
ചന്തം ചിന്തും നാസികയും വശ്യതയോലും അംബരവും
വനസുമഹാരഭൂഷിതന്‍ ഉണ്ണിക്കണ്ണന്‍
മടിക്കെട്ടില്‍ത്തിരുകിയ പൊന്‍മയപുല്ലാങ്കുഴലും
ആരമ്യമാറിടം തന്നിലെ പുണ്യനൂലും
തപ്തകാഞ്ചനംപോലതി ശോഭചിന്നുമൊരരക്കെട്ടും
മദനമനോഹരമാ ആനായരൂപം
ഹരിണാസ്യചരണം കേയൂരാലംകൃതബാഹവും
അരമണി കിലുങ്ങുന്ന കൃശമദ്ധ്യവും
സൂര്യസമതേജസ്സോലും തേജോമണ്ഡലം ശിരസ്സിലും
കോമളാംഗരൂപന്‍ കണ്ണന്‍ കാര്‍മുകില്‍വര്‍ണ്ണന്‍
യാദവകുലത്തിലെ വസുദേവസുതനായി
മാതുല നിഗ്രഹത്തിനവതരിച്ചു
യാതനയാലെന്നും തപിച്ച യാദവന്മാര്‍ക്ക്
തുണയാവാന്‍ കൃഷ്ണനന്നവതരിച്ചു
കളിയും ചിരിയുമോടെ വിലസുന്ന നാളുകളൊന്നില്‍
അമ്പാടിയിലാഗതയായൊരു കാമ്യാംഗി
കണ്ണനോമല്‍ പൈതലെന്നും തന്‍റെ നാമം പൂതനയെന്നും
ചൊല്ലിയന്നനടയാളായവളുള്‍പ്പൂകി
കണ്ണേ പൊന്നേന്നോമനിച്ചും പാലും പഴവും നിവേദിച്ചും
ഗോപികമാരൊത്തവളും തന്നാരം മൂളി
തഞ്ചം നോക്കി തക്കം പാര്‍ത്ത് ഗോപസ്ത്രീകള്‍ മാറിയ നേരം
ചൊടിയില്‍ തങ്ങി നിഷ്ഠുരമാസുരഹാസം
ഓമല്‍ക്കുഞ്ഞിനെ പാലൂട്ടാന്‍ മാറിടം ചേര്‍ത്തവള്‍ കൊഞ്ചിച്ചു
ആലഭരിതമുലപ്പാല്‍ ഊട്ടി കൃഷ്ണനെ
എള്ളോളം മമതയാലെ അരക്ഷണം പൂതന തേങ്ങി
കംസാജ്ഞാവാഹിയാകിലും ലാളിച്ചവനെ
കണ്ണന്‍ പാല് നുകര്‍ന്നപ്പോള്‍ രോമാഞ്ചത്താല്‍ പുളകിതയായ്
മീലിതാക്ഷിയായവനെ പരിരംഭിച്ചു
തപ്തദ്രുതം നിശ്വാസങ്ങള്‍ അര്‍ദ്ധനിമീലിതം അധരങ്ങള്‍
ചോരക്കുഞ്ഞാം മുകില്‍വര്‍ണ്ണന്‍ പുഞ്ചിരി തൂകി
സര്‍വ്വഹഹലനാശകന്‍ പാല് നുകര്‍ന്നു അതിശക്തം
സ്വേദിച്ചുഴന്നു പൂതന പഞ്ചതയാണ്ടൂ
വലിച്ചെടുത്തു പൂര്‍ണമായ് പൂതനതന്നുള്ളിലെയാലം
അങ്ങനെയേകി കാര്‍വര്‍ണ്ണന്‍ അവള്‍ക്കു മോക്ഷം
യാദവകുലത്തിലെ വസുദേവസുതനായി
മാതുല നിഗ്രഹത്തിനവതരിച്ചു
യാതനയാലെന്നും തപിച്ച യാദവന്മാര്‍ക്ക്
തുണയാവാന്‍ കൃഷ്ണനന്നവതരിച്ചു
No comments:
Post a Comment